๓. กฎระเบียบที่ใช้กับอาหารทุกชนิด

การรักษาคุณภาพมาตรฐานของอาหารให้ดีไปตลอด 
จนถึงขณะที่ผู้บริโภครับประทานเข้าสู่ร่างกายได้อย่างปลอดภัยนั้น
นอกจากมีกฎระเบียบเฉพาะหรือกฎระเบียบแนวดิ่ง (Vertical regulation) เป็นตัวช่วยแล้ว 
ยังมีกฎระเบียบอีกแนวหนึ่งที่เป็น ตัวช่วยผู้ผลิตอาหารด้วย

ขณะที่กฎระเบียบแนวดิ่งมีข้อกำหนดมาตรฐานรายละเอียดดิ่งเฉพาะเจาะจง 
สำหรับอาหารแต่ละชนิดหรือแต่ละประเภท
มีกฎระเบียบอีกแนวหนึ่งที่มีข้อกำหนดคุณภาพมาตรฐานความปลอดภัย 
ที่ครอบคลุมอาหารแทบทุกชนิดหรือแทบทุกประเภท 
กฎระเบียบแนวนี้จึงถูกเรียกว่ากฎระเบียบแนวระนาบ (Horizontal regulation)

ตัวอย่างกฎระเบียบแนวระนาบ เช่น  
กฎระเบียบเกี่ยวกับสารปนเปื้อนที่กำหนดจากความตระหนักว่า
ในระหว่างการผลิต การบรรจุ การขนส่งอาหาร หรือเหตุจากสิ่งแวดล้อมในธรรมชาติ 
อาจเกิดการปนเปื้อนจากการปฏิบัตงานเหล่านี้ได้
แต่ผู้ผลิตต้องควบคุมให้เกิดน้อยที่สุดและจำกัดอยู่ในปริมาณที่ไม่เป็นอันตรายกับผู้บริโภค 
กฎระเบียบเกี่ยวกับสารปนเปื้อนจึงมีข้อกำหนดของปริมาณสูงสุดของสารปนเปื้อนแต่ละชนิดที่อาจพบได้ 
ซี่งปริมาณนี้ใช้เป็นเกณฑ์มาตรฐานได้กับอาหารทุกชนิดหรือแทบทุกชนิด

ตัวอย่างกฎระเบียบแนวระนาบ (Horizontal regulation) อื่น ๆ เช่น
     • กฎระเบียบเกี่ยวกับสารที่ห้ามใช้ในอาหาร
     • กฎระเบียบเกี่ยวกับยาสัตว์ตกค้างในอาหาร
     • กฎระเบียบเกี่ยวกับสถานที่ผลิต
     • กฎระเบียบเกี่ยวกับฉลาก
     • ฯลฯ

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

๔. กฎระเบียบแนวดิ่ง กฎระเบียบแนวระนาบ ตอน ๑

๖. ตั้งมาตรฐานอาหารให้ถูกต้องตามกฎหมาย ไม่ยากอย่างที่คิด

๑๓. สูตรอาหาร เป๊ะตามกฎระเบียบ